Vrijdag 22 juli Geyongju Busan

door deze jongeren werden we begeleid

 .Engels : Het grootse probleem hier in Korea is de taal . ONVOORSTELBAAR ! Bijna niemand spreekt hier een woord Engelse. Taxi chauffeurs willen ons niet meenemen om dat ze niet begrijpen waarheen we willen gebracht worden . Zelfs als we de plaats in het Koreaans geschreven staat. Wie wel een woordje ( dat lees je letterlijk een woordje ) Engelse kan helpt ons dan met een ongelooflijke kalme  inzet. Zij regelen voor ons de taxi , lopen mee tot aan de metro of tot aan het hotel tot we op het juiste spoor zitten. Zelfs in de hotels spreken ze nauwelijks een woord Engelse. In de restaurants kijken wij in de borden van de andere klanten en maken we hen duidelijk dat we hetzelfde gerecht willen.

Vandaag zijn we aangekomen in Busan . Busan was de vroegere hoofdstad van het land. Toen we daar aankwamen werden we aangesproken door dit groepje giechelende tieners . Deze begeleiden ons van de bus naar ons hotel.De ganse weg daarheen bleven ze uitbundig lachen. Of ze ons uitlachten? Dat is iets dat we nooit zullen weten . Tot slot wil iedereen met ons op de foto. Bij het afscheid werden de handen geschud alsof we elkaar al maanden kenden.

Zodra we geïnstalleerd waren in ons hotel hebben we de hop on en hop af bus genomen.
Wat is Busan mooi . Busan is voor mij het New York van Azië . Wolkenkrabbers zo hoog dat je er nekpijn van krijgt . De kust daar zijn geen woorden voor . Op de parelwitte zandvlakte staan er 8000 gekleurde parasols. De badende kinderen en volwassen omringd door ontelbare redders doen ons twijfelen of we in Busan zijn of in een baywatsch

Verder is Busan  kunstwerk van architectuur een staaltje hiervan is de Harbor Bridge . Met de bus hebben erover gereden , foto's en woorden schieten hiervoor te kort. Onze  dag was werkelijk te  kort.
Morgen staat de  The Jagalchi Fisch Markt op het programma .

Busan strand

Busan  Habor bridge